„Pan wiecznie Młody. Lucjan Rydel w 100 – lecie śmierci” to wystawa, którą możemy obejrzeć w Domu pod Krzyżem przy ul. Szpitalnej 21. To świetna okazja, aby zapoznać się bliżej z sylwetką i twórczością tego niepospolitego człowieka. Przede wszystkim ekspozycja ma pomóc nam odczarować mity, jakie narosły wokół jego osoby.
Lucjan Rydel w literaturze
Znakomita większość postrzega go jako Pana Młodego z „Wesela” Wyspiańskiego, bohatera „Plotki o Weselu” autorstwa Tadeusza Boya-Żeleńskiego. Ewentualnie pamięta się go jako przyjaciela Stanisława Wyspiańskiego. Tymczasem Lucjan Rydel Urodził się w rodzinie inteligenckiej i sam też odebrał staranne wykształcenie. Na wystawie możemy obejrzeć jego świadectwo dojrzałości. Ukończył także studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Jeszcze jako uczeń interesował się literaturą i sztuką, podejmował próby dramatopisarskie. Po ukończeniu studiów zarabiał na życie pisaniem, podejmując tematy z historii i historii sztuki. Tłumaczył literaturę starogrecką, łacińską i francuską. Pisał wiersze, dramaty, opowiadania. Wykładał na krakowskiej ASP i przez rok był dyrektorem Teatru im. Słowackiego.
Ślub z dziewczyną z Bronowic
Jego ślub z Jadwigą Mikołajczykówną był wielkim wydarzeniem towarzyskim, które na zawsze przeszło do historii literatury. Unieśmiertelnił je Stanisław Wyspiański w „Weselu”, które zaczarowało Lucjana Rydla w Pana Młodego. Sam artysta po ślubie mieszkając w Bronowicach Wielkich zajął się aktywną działalnością społeczną. Zakładał czytelnie, prowadził wykłady i pogadanki, organizował przedstawienia ludowe. Jego wielkim marzeniem było zobaczyć Polskę niepodległą. Niestety nie doczekał tego. Lucjan Rydel zmarł 8 kwietnia 1918 roku na zapalenie płuc, kilka miesięcy przed odzyskaniem niepodległości. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim.
Wystawa mimo, że niewielka, jest bardzo przekrojowa i pozwala ujrzeć wszechstronność Lucjan Rydla. Podzielona na pięć części prezentuje jego życie osobiste od dzieciństwa po ślub z Jadwigą Mikołajczykówną, a także działalność artystyczną. Zobaczymy zdjęcia z czasów szkolnych, listy pisane przez jego żonę, notatki z podróży, pierwsze publikacje, pamiątki związane z pracą dla teatru, np. egzemplarze reżyserskie jego sztuk. Wszystkie prezentowane na ekspozycji obiekty pozwolą nam w pełni poczuć niepowtarzalną atmosferę Krakowa końca XIX i początku XX wieku.
